Norweskie bezokoliczniki posiadają zawsze å przed samym wyrazem, chyba że występują przed czasownikiem modalnym, np. å spise (jeść), å drømme (marzyć).

Użycie z czasownikiem modalnym:
Jeg vil spise en kake. – Chcę zjeść ciasto.

Czasy gramatyczne
Czas teraźniejszy Presens
Do formy czasownika należy dodać końcówkę osobową -r np. han sover (on śpi).
Han sitter hjemme nå – On siedzi teraz w domu.

Czas przeszły Preteritum
Tworzy się poprzez dodanie odpowiednich końcówek do rdzenia czasownika regularnego:

å kaste (wyrzucać) kast + et
å leve (żyć) lev + de
å lyse (świecić) lys + te
å bo (mieszkać) bo + dde

- używa się, gdy mówimy o konkretnej czynności, która miała miejsce w przeszłości i została zakończona, lub o czynności, która się powtarzała.
Hun var her i går. – Ona była tu wczoraj.

Czas przeszły Perfektum
Tworzy się przy pomocy czasownika å ha (mieć), formy osobowej har, rzadziej å være (być), formy osobowej er oraz formy imiesłowu czasu przeszłego.
- używa się gdy mówimy o czymś, co miało miejsce w nieokreślonej przeszłości. Ważna jest długość trwania czynności.
De har bodd i Oslo i to år nå. – Mieszkają w Oslo już dwa lata.

Czas zaprzeszły Pluskvamperfektum
Tworzy się przy pomocy czasownika å ha (mieć) w formie przeszłej hadde oraz imiesłowu czasu przeszłego.
- używa się, gdy mówimy o czynności, która miała miejsce przed wydarzeniami opisanymi przy pomocy czasu przeszłego Preteritum.
Etter at vi hadde spist, gikk vi på kino. – Kiedy zjedliśmy, poszliśmy do kina.

Czas przyszły Futurum
Istnieje kilka sposobów tworzenia czasu przyszłego:

* czasownik modalny skal - gdy coś planujemy, lub mamy kontrolę nad daną czynnością.
Jeg skal reise til Hellas til sommeren. – Latem pojadę do Grecji.

* czasownik modalny vil - gdy stanie się coś na co nie mamy wpływu.
Det vil regne i morgen. – Jutro będzie padać.

* zwrot komme til å - jest wariantem vil, używanym w mowie potocznej.

Materiał powstał na podstawie: Język norweski. Kurs podstawowy